NEWSLETTER ZMIAN W PRAWIE SIERPIEŃ 2019

NEWSLETTER ZMIAN W PRAWIE SIERPIEŃ 2019

1. Ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych

Ustawodawca wprowadził do art. 10 ust. 1a, który pozwala podatnikom na składanie zbiorczej deklaracji w podatku od czynności cywilnoprawnych. Powyższy przepis wprowadzony został w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym.

 

Deklarację zbiorczą będzie można złożyć w przypadku, gdy w danym miesiącu dokonane zostały przynajmniej trzy czynności cywilnoprawne obejmujące umowę pożyczki lub umowę sprzedaży rzeczy ruchomych lub praw majątkowych, jeżeli między pierwszą a ostatnią z tych czynności nie upłynął termin dłuższy niż 2 tygodnie.

 

Wzór nowej deklaracji zawiera załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 maja 2019 r. (poz. 1069).

 

Nowelizacja obowiązuje od 01 lipca 2019 r.

 

 

2. Rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie kas rejestrujących

 

Podatnik używający kas (online, z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii) jest obowiązany do wyboru oraz korzystania z usług podmiotu prowadzącego serwis, widniejącego w wykazie serwisantów, który jest opublikowany i na bieżąco aktualizowany przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na stronie BIP MF.

 

Do 30 czerwca 2019 r. zmiana podmiotu prowadzącego serwis niewynikająca z naruszenia warunków jego prowadzenia mogła być dokonana, na wniosek podatnika, za zgodą podmiotu prowadzącego serwis główny, z tym że nie mógł on odmówić zgody na zmianę podmiotu prowadzącego serwis, jeżeli warunki cenowe i miejsca jego świadczenia są korzystniejsze dla podatnika. Zgodnie z wprowadzonymi w rozporządzeniu zmianami, zmiany podmiotu prowadzącego serwis kasy, podatnik może dokonać bez uprzednio uzyskanej zgody podmiotu prowadzącego serwis główny. Jest natomiast zobowiązany o tej zmianie zawiadomić podmiot prowadzący serwis główny w ciągu 5 dni od jej dokonania. Dokonując wyboru podmiotu prowadzącego serwis kas należy sprawdzić, czy nowy serwisant znajduje się w wykazie, o którym mowa powyżej.

 

Ministerstwo Finansów zwraca uwagę, że wybór serwisu powinien być dokonany przez podatnika z dużą starannością. Ministerstwo zaleca podpisywanie umów z serwisantami w formie pisemnej. Sporządzana pisemna umowa pomiędzy podatnikiem a serwisem na obsługę urządzeń powinna zabezpieczać interesy podatnika.

 

Nowelizacja obowiązuje od 01 lipca 2019 r.

 

 

Poniżej, dodatkowo prezentujemy Państwu najważniejsze zagadnienia dla branży retail, pojawiające się w 2019 r.:

 

1. Obowiązywanie ustawy o ograniczeniu handlu w niedzielę, święta i niektóre inne dni – ustawa weszła w życie 1 marca 2018 r. W 2019 r. handel jest zakazany w trzy niedziele każdego miesiąca w całym kraju. W 2020 r. będzie zakazany we wszystkie niedziele. Najważniejsze negatywne skutki ustawy to w szczególności:
2. coraz trudniejsza sytuacja małych przedsiębiorstw ze względu na spadek zysków;
3. mali i średni najemcy ponoszą straty w wysokości około 10-15% a właściciele centrów handlowych/wynajmujący byli i nadal są niechętni do renegocjowania umów najmu;
4. niepewność sytuacji prawnej w sektorze dystrybucji i logistyki.

 

2. Stawka podatku akcyzowego od napojów alkoholowych i wyrobów tytoniowych – zgodnie z oficjalnym oświadczeniem Ministerstwa Finansów, od 1 stycznia 2020 r. stawka podatku akcyzowego na napoje alkoholowe i wyroby tytoniowe wzrośnie o 3%.

 

3. Kasa online – nowe rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie kas fiskalnych obowiązuje od 1 maja 2019 r. Rozporządzenie nakłada na podatników obowiązek zapoznania osób, które obsługują kasy fiskalne z zasady prawidłowego prowadzenia ewidencji i zbierania oświadczeń od takich osób potwierdzających, że zapoznali się z zasadami prowadzenia prawidłowej ewidencji transakcji handlowych przy użyciu kas fiskalnych.

 

4. Opodatkowanie voucherów VAT – Polska przyjęła odpowiednie rozporządzenie od stycznia 2019 r., wdrażając tzw. Unijną dyrektywę w sprawie bonów. Wcześniej nie istniały szczególne przepisy dotyczące podatku VAT dotyczące bonów w Polsce.
   Najbardziej istotna zmiana wynika z wprowadzenia definicji bonu jednorazowego („SPV”) i wymogu opodatkowania go przy pierwszym transferze. Na polskim rynku istnieje wiele programów lojalnościowych, w ramach których SPV (bony, w których tożsamość dostawcy i kwota podatku VAT należnego od przyszłej dostawy są znane od samego początku) są wydawane klientom. W tym kontekście detaliści muszą dokładnie zbadać konsekwencje każdej nowej kampanii związanej z voucherami związanej z podatkiem VAT.

 

5. Podatek od sprzedaży detalicznej/handlowy – Sąd Unii Europejskiej w wyroku z dnia 16 maja 2019 r. uchylił decyzję Komisji Europejskiej dotyczącą polskich przepisów dotyczących podatku od sprzedaży detalicznej, przyjętych w dniu 6 lipca 2016 r. Zgodnie z przepisami ustawy, podstawą opodatkowania są przychody ze sprzedaży detalicznej – nadwyżka przychodów ponad 17 mln zł miesięcznie podlega opodatkowaniu. Sąd stwierdził, że Komisja Europejska popełniła błąd, uznając sporny środek za pomoc państwa. Komisji Europejskiej do dnia 15 lipca 2019 r. przysługiwało prawo do złożenia odwołania od przedmiotowego wyroku, z którego to prawa Komisja skorzystała. Zgodnie z aktualnym stanem prawnym podatek handlowy powinien być pobierany od firm z sektora detalicznego począwszy od 1 stycznia 2020 r. (nieustannie przekładano go od września 2016 r. w związku z decyzjami KE, które anulował później Sąd UE). Jednak w Ministerstwie Finansów powstał w ostatnich tygodniach projekt nowelizacji ustawy o podatku handlowym, przewidujący przyspieszenie wejścia w życie daniny o cztery miesiące – czyli danina miałaby obowiązywać od 1 września br. Resort finansów przygotował w projekcie furtkę na wypadek, gdyby Komisja Europejska odwołała się od wyroku Sądu UE. W projekcie zapisano, że w sytuacji przedłużającego się sporu z Komisją Europejską, podatek od sprzedaży detalicznej i tak będzie obowiązywał – firmy będą musiały go naliczać i wypełniać deklaracje podatkowe, natomiast odłożona w czasie zostanie sama czynność płatności podatku.

 

6. Dyrektywa w sprawie tworzyw sztucznych do jednorazowego użytku i prawodawstwo dotyczące odpadów – jedną z najważniejszych kwestii wskazanych w przepisach unijnych jest ograniczenie stosowania tworzyw sztucznych zarówno przez przedsiębiorstwa, jak i konsumentów. Znajduje to odzwierciedlenie w szczególności w tzw. „pakiecie odpadów”, który wszedł w życie w dniu 4 lipca 2018 r. oraz dyrektywie w sprawie tworzyw sztucznych do jednorazowego użytku, zatwierdzonej przez Parlament Europejski w dniu 27 marca 2019 r. Pakiet dotyczący odpadów nakłada nowe obowiązki na państwa członkowskie w zakresie gospodarki odpadami i ich przetwarzania. Wyznacza również nowe cele recyklingu. Dyrektywa w sprawie tworzyw sztucznych do jednorazowego użytku ma na celu zmniejszenie wpływu niektórych produktów z tworzyw sztucznych na środowisko. Skierowany jest on głównie do 10 jednorazowych produktów plastikowych najczęściej spotykanych na europejskich plażach lub w morzach.

 

7. Split payment – 16 maja 2019 r. Polski ustawodawca opublikował projekt nowelizacji ustawy o VAT, którego celem jest wprowadzenie obowiązkowego mechanizmu podziału płatności dla wybranych towarów i usług w Polsce.

 

8. Pracownicze plany kapitałowe (PPK) – nowy mechanizm gromadzenia oszczędności na emeryturę, angażujący nie tylko pracowników, ale także pracodawców i budżet państwa. PPK są obowiązkowe dla prawie wszystkich pracodawców i dobrowolne dla pracowników. Nowe prawo w zakresie PPK dotyczy:
9. przedsiębiorstw zatrudniających co najmniej 250 pracowników od 1 lipca 2019 r.;
10. przedsiębiorstw zatrudniających co najmniej 50 pracowników od 1 stycznia 2020 r.;
11. przedsiębiorstw zatrudniających co najmniej 20 pracowników od 1 lipca 2020 r.;
12. przedsiębiorstw zatrudniających co najmniej 1 pracownika, w tym administrację publiczną, od 1 stycznia 2021 r.

 

9. Sprzedaż produktów marek własnych – sprzedaż produktów marek własnych generuje znaczące przychody w całkowitej sprzedaży większości sklepów dyskontowych. Polskie prawo ogranicza obecnie wielkość sprzedaży produktów marek własnych przez sieci sklepów dyskontowych. Zgodnie z odpowiednim przepisem wprowadzenie do handlu sieci produktów marek własnych w wysokości przekraczającej 20% wartości obrotu stanowi czyn nieuczciwej konkurencji. Niestety treść przedmiotowego przepisu rodzi wiele pytań dotyczących faktycznego zakresu tego ograniczenia i utrudnia stosowanie go w praktyce. Ponadto istnieją silne argumenty za niezgodnością powyższego przepisu z prawem UE.