Zadośćuczynienie dla osoby prawnej

Zadośćuczynienie dla osoby prawnej

 

Sąd Najwyższy uchwałą Izby Cywilnej opowiedział się za przyjęciem koncepcji, zgodnie z którą osoba prawna może domagać się finansowego zadośćuczynienia za naruszenie dóbr osobistych – w tym wypadku od osoby prywatnej, która zamieściła krzywdzącą opinię w Internecie.

 

Pomimo jasnej regulacji ustawowej (por. art. 448 w związku z art. 43 Kodeksu cywilnego) orzecznictwo w tym zakresie nie było do tej pory jednolite – niektóre sądy stały na stanowisku, iż uwagi na specyfikę niektórych dóbr osobistych, w przypadku osoby prawej nie można tak na prawdę mówić o ich naruszeniu, gdyż spółka nie może doznać krzywdy w postaci cierpienia psychicznego czy fizycznego i konsekwentnie – nie powinno służyć jej roszczenie finansowe o zadośćuczynienie.

 

Sąd Najwyższy w uchwale z 9 listopada 2017 r. ( III CZP 43/17) stwierdził jednak, że skoro system ochrony dóbr osobistych osób fizycznych pozostaje punktem odniesienia dla ochrony analogicznych interesów osób prawnych, to trafne wydaje się przyjęcie, że odesłanie do art. 445 par. 3 KC obejmuje wszystkie przypadki roszczenia o zadośćuczynienie pieniężne za naruszenie dóbr osobistych i roszczenia takie mogą przysługiwać także osobom prawnym.