Nowe regulacje dot. zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego

Nowe regulacje dot. zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego

1 stycznia 2016 r. weszła w życie ustawa o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (dalej: „ustawa”), która wdraża unijną dyrektywę 2012/19/UE z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (WEEE). Ustawa określa podmioty, którym należy przekazać zużyty sprzęt, zasady na jakich odbywa się jego przekazanie oraz obowiązki dystrybutorów, podmiotów prowadzących punkt sprzedaży oraz zbierających zużyty sprzęt.
Biorąc pod uwagę podmioty na których zgodnie z ustawą spoczywa obowiązek nieodpłatnego odbioru zużytego sprzętu, ustawa wprowadziła definicję dystrybutora, przez którego rozumie się osobę fizyczną, jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej lub osobę prawną w łańcuchu dostaw, która udostępnia na rynku sprzęt. Dystrybutor może być jednocześnie wprowadzającym sprzęt. Z kolei wprowadzający sprzęt to osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej która produkuje, odsprzedaje lub wprowadza do krajowego obrotu sprzęt elektryczny i elektroniczny. Pod definicję dystrybutora podlegają m.in. drogerie, perfumerie i sklepy z kosmetykami, w których można jednocześnie kupić drobny sprzęt elektryczny i elektroniczny.
Ustawa w bardzo szeroki sposób definiuje sprzęt elektryczny i elektroniczny przeznaczony dla gospodarstw domowych przez który rozumie się sprzęt, który może być używany w gospodarstwach domowych, jak i przez użytkowników innych niż gospodarstwa domowe. W przypadku perfumerii czy drogerii mogą być to suszarki, lokówki czy prostownice.
Ustawa stanowi o obowiązku nieodpłatnego przyjęcia przez przedsiębiorcę w punkcie sprzedaży zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych, o ile jest on tego samego rodzaju i pełni te same funkcje co ten sprzedawany. Oznacza to, że sprzedawca jest nie tylko zobowiązany do przyjęcia w punkcie sprzedaży starego sprzętu ale również do jego odbioru w miejscu dostawy nowego towaru. Przykładowo, kupując nową suszarkę klient może oddać swoje stare urządzenie do sklepu ale może skorzystać również z opcji dostawy i wtedy sprzedawca, dostarczając zamówioną suszarkę, zobowiązany będzie odebrać od niego starą bez żadnych dodatkowych opłat (dotyczy sklepu internetowego).
Ustawa wprowadza także obowiązek przyjmowania zużytego sprzętu bez konieczności zakupu nowego sprzętu elektrycznego lub elektronicznego przez dystrybutora prowadzącego jednostkę handlu detalicznego o powierzchni sprzedaży wynoszącej co najmniej poświęconej sprzedaży sprzętu przeznaczonego dla gospodarstw domowych. Dystrybutor dokonujący sprzedaży w takim sklepie będzie zobowiązany do nieodpłatnego przyjęcia w tej jednostce lub w jej bezpośredniej bliskości zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych, którego żaden z zewnętrznych wymiarów nie przekracza 25 cm, bez konieczności zakupu nowego sprzętu przeznaczonego dla gospodarstw domowych.
Każdy dystrybutor musi umieszczać w widocznym miejscu w punkcie sprzedaży informację o przyjmowaniu zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, informację o punktach zbierania zużytego sprzętu, a jeśli sprzedaje sprzęt za pomocą Internetu – przekazać informację w sposób umożliwiający zapoznanie się z nią, w szczególności na stronie internetowej lub w formie komunikatu.
Musi także informować nabywców o kosztach gospodarowania odpadami. Jak stanowi nowa ustawa, z chwilą sprzedaży sprzętu trzeba będzie przedstawiać nabywcom sprzętu koszty gospodarowania odpadami obejmujące koszty zbierania i przetwarzania zużytego sprzętu. Taka informacja będzie musiała zostać przekazana nabywcom, jeżeli wprowadzający sprzęt przekaże dystrybutorom informację o wysokości kosztów gospodarowania odpadami. Informowanie nabywców sprzętu o wysokości kosztów gospodarowania odpadami będzie następować przez wyróżnienie w cenie sprzętu kosztów gospodarowania odpadami przypadających na jednostkę sprzętu. Koszty gospodarowania odpadami nie będą mogły przekraczać kosztów faktycznie poniesionych na ten cel.
Ustawa przewiduje kary pieniężne wynoszące od 5.000 zł do 1.000.000 zł w zależności od rangi naruszenia przepisów. Sankcję wymierza w drodze decyzji wojewódzki inspektor inspekcji handlowej.